Leslie Robertson Foncette รู้สึกทึ่งกับ Blue Devils ที่ Trinidad and Tobago Carnival แต่งกายด้วยสีน้ำเงิน แต่งกายด้วยเขาและปีก และพ่นไฟออกจากปาก เหล่านักแสดงที่ดุร้ายและมีพลังเป็นองค์ประกอบสำคัญของงานคาร์นิวัล เทศกาลประจำปีซึ่งจัดขึ้นในวันที่นำไปสู่วันพุธรับเถ้า เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ชาวเกาะแคริบเบียนรอคอยมากที่สุด ไฮไลท์อยู่ที่ขบวนพาเหรดบนถนนใน 2 วันสุดท้ายที่เต็มไปด้วยเสียงดนตรี เครื่องแต่งกายอันวิจิตรบรรจง (หรือที่เรียกว่า “มาส”) และตัวละครดั้งเดิม ซึ่งปีศาจเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ได้รับความนิยมและยืนยงที่สุด
สำหรับช่างภาพอย่างฟอนเซ็ตต์ ธรรมชาติที่คาดเดาไม่ได้ของปีศาจ
ถือเป็นความท้าทายที่ไม่เหมือนใคร สภาพแสงกลางแจ้ง ฝูงชน ความร้อน ละอองของน้ำมันก๊าด และความสว่างอย่างฉับพลันของเปลวไฟ ทั้งหมดนี้รวมกันเพื่อสร้างภาพที่ถ่ายได้ยากอย่างยิ่ง — และน่ายินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อเธอทำถูกต้อง “คุณอยู่ในความเมตตาขององค์ประกอบต่างๆ มากมาย และคุณต้องพยายามและทำงานกับมัน” เธอกล่าวพร้อมกับหัวเราะ “และฉันรักสิ่งนั้น”
เติบโตขึ้นมาในตรินิแดด Foncette รู้สึกผูกพันกับงานคาร์นิวัลเสมอ และเมื่อเธอย้ายไปอเมริกาเพื่อเข้าเรียนในวิทยาลัย มันก็กลายเป็นหนึ่งในความสนใจด้านวิชาการของเธอเช่นกัน ในขณะที่อาศัยอยู่ในพื้นที่วอชิงตัน ดี.ซี. เธอมักจะพูดคุยกับผู้คน โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่ไม่รู้ถึงประวัติศาสตร์และความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมที่ทำให้งานคาร์นิวัลเป็นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัย พ่อแม่ของเธอให้กล้องถ่ายรูปแก่เธอ ซึ่งเธอรีบนำติดตัวไปทุกที่เพื่อถ่ายภาพประสบการณ์ของเธอ หลังจากที่เธอเรียนจบ คาร์นิวัลเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับการใช้ทักษะใหม่ของเธอ ดังนั้นในปี 2009 เธอจึงเริ่มบล็อกภาพถ่ายเพื่อแบ่งปันความมีชีวิตชีวาของเทศกาลคาร์นิวัลกับคนทั่วโลก และเพื่อให้ความรู้แก่คนรุ่นหลังเกี่ยวกับแง่มุมต่างๆ ของเทศกาล
ปัจจุบันเป็นนักศึกษาปริญญาเอกในแผนกสังคมวิทยาเวอร์จิเนียเทค
Foncette มองว่าการถ่ายภาพของเธอไม่เพียงแต่เป็นศิลปะเท่านั้น แต่ยังเป็นวิธีการบันทึกประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมด้วย เทศกาลคาร์นิวัลเป็นตัวอย่างที่สำคัญเนื่องจากมีภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่หลากหลายและธรรมชาติที่ไม่จีรัง เมื่อเทศกาลสิ้นสุดลง เครื่องแต่งกายจะถูกรื้อออกเพื่อนำกลับมาใช้ใหม่เป็นงานศิลปะชิ้นใหม่สำหรับการเฉลิมฉลองในปีหน้า ด้วยการถ่ายภาพเทศกาลตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอบันทึกประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการของประเพณีคาร์นิวัลเมื่อเวลาผ่านไป
วิธีการที่ผู้คนอนุรักษ์วัฒนธรรมตลอดประวัติศาสตร์เป็นสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งสำหรับ Foncette เครื่องแต่งกายและประเพณีของ Trinidad Carnival ย้อนไปถึงการปลดปล่อยทาสในทะเลแคริบเบียนในทศวรรษที่ 1830 โดยวาดเกี่ยวกับเทศกาลและศิลปะแอฟริกันพร้อมกับปฏิกิริยาต่อการกดขี่ในยุคอาณานิคม ในการบันทึกงานคาร์นิวัลและเทศกาลอื่นๆ เธอพิจารณาคำถามต่างๆ เช่น อะไรเป็นแรงผลักดันให้ผู้คนสืบสานประเพณีเหล่านี้ พวกเขาเปลี่ยนไปตามปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์ในสังคมสมัยใหม่อย่างไร?“วัฒนธรรมคนผิวดำนั้นน่าทึ่งและซับซ้อนและเข้าใจได้ไม่ยาก” เธอกล่าว “และผู้คนก็พยายามคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ เพื่อให้มันอยู่ได้เพื่อตัวพวกเขาเอง”Foncette อธิบายสไตล์การถ่ายภาพของเธอว่าเป็นการถ่ายภาพบุคคลเพื่อนักข่าว นั่นคือการถ่ายภาพผู้คนที่บอกเล่าเรื่องราว ในแต่ละภาพ เธอพยายามจับภาพไม่เพียงแต่บุคคลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงบริบทของสถานที่และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนั้นด้วย
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอถ่ายภาพในสถานที่ต่างๆ เช่น อียิปต์ อินเดีย เซเนกัล โอมาน และคิวบา ตรินิแดดและโตเบโกยังคงเป็นเป้าหมายหลักของเธอ ความหลากหลายทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรมของประเทศทำให้มีวัตถุที่หลากหลายสำหรับการถ่ายภาพของเธอ “มีบางภาพที่ฉันถ่ายไว้ซึ่งดูเหมือนมาจากไนจีเรียหรืออินเดียตอนใต้เลย” ฟอนเซ็ตต์กล่าว “แต่พวกเขาอยู่ในตรินิแดด”
นอกจากเทศกาลทางวัฒนธรรมอย่างงานคาร์นิวัลแล้ว เธอยังถ่ายภาพเทศกาลทางศาสนาซึ่งต้องการความเคารพและความเห็นอกเห็นใจในระดับที่ต่างออกไป เธอได้บันทึกภาพเหตุการณ์ต่างๆ เช่น การถือปฏิบัติ Ganga Dhara Teerath ของชาวฮินดู และงานเลี้ยงทางศาสนาใน Trinidad Orisha ซึ่งเป็นระบบความเชื่อที่มีต้นกำเนิดมาจากศาสนา Yoruba ในแอฟริกาตะวันตก ในขณะที่ถ่ายภาพเหตุการณ์ดังกล่าว เธอพยายามที่จะให้เกียรติความสำคัญทางจิตวิญญาณของประเพณีต่อผู้ที่ปฏิบัติตามประเพณีเหล่านี้
Foncette อ้างถึงประสบการณ์การทำงานด้านสุขภาพจิตของเธอว่าเป็นส่วนสำคัญสำหรับการเรียนรู้ที่จะนำทางช่องว่างเหล่านี้ เช่นเดียวกับช่างภาพ นักบำบัดมักจะต้องจัดการกับสถานการณ์ที่มีหลายปัจจัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของพวกเขา “คุณต้องทำงานร่วมกันอย่างต่อเนื่อง ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างให้เกียรติและเคารพ ละทิ้งอัตตาของคุณ” เธอกล่าว “ในฐานะช่างภาพ ช่วยให้ฉันรู้ว่าจะอยู่ในพื้นที่นี้ได้อย่างไร และในฐานะนักวิจัยเชิงคุณภาพ ฉันใช้ประสบการณ์เหล่านั้นในวิธีการสัมภาษณ์และกำหนดคำถามการวิจัย”
ขณะนี้ Foncette กำลังทำวิทยานิพนธ์ของเธอ ซึ่งสำรวจว่าเด็กสาววัยรุ่นในตรินิแดดและโตเบโกได้รับข้อมูลและตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องเพศอย่างไร หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอก เป้าหมายของเธอคือการทำงานวิจัย การศึกษา และนโยบายเกี่ยวกับวัฒนธรรมและความเท่าเทียมทางเพศต่อไป และแน่นอน เธอจะคอยถ่ายรูปทุกครั้งที่ทำได้
จากคำกล่าวของ Foncette การถ่ายภาพได้สอนเธอว่าเป็นไปได้ที่จะได้รับผลลัพธ์ที่ดีจากสถานการณ์ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอ ท่ามกลางบรรยากาศที่อึกทึกและคาดเดาไม่ได้ของงานคาร์นิวัล รูปภาพแต่ละภาพของเธอยังคงรักษาความสุขและความเป็นศิลปะของเทศกาลไว้ได้ในช่วงเวลาเดียว
“ทุกครั้งที่ฉันถ่ายภาพได้ถือเป็นรางวัลในช่วงเวลานั้น เมื่อได้ยินเสียงคลิกชัตเตอร์” เธอกล่าว “คุณทำทุกอย่างเสร็จแล้ว คุณยืนนานหลายชั่วโมง คุณหมดแรง แต่คุณใส่การ์ดหน่วยความจำลงในคอมพิวเตอร์แล้วคุณจะเห็นภาพเหล่านั้น และเมื่อมองดูภาพของฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันถึงกับร้อง ‘ว้าว! ฉันดีขึ้นมากแล้ว’ คุณพยายามทำมันต่อไปและเรียนรู้จากมัน และคุณก็จะได้เป้าหมายในที่สุด”
credit : performancebasedfinancing.org shwewutyi.com banksthatdonotusechexsystems.net studiokolko.com folksy.info photosbykoolkat.com tricountycomiccon.com whoownsyoufilm.com naturalbornloser.net turkishsearch.net
