ศิษยาภิบาลมิชชั่นชาวอังกฤษ Viv Llewellyn อ้างว่าเขาพบงานอดิเรกที่สมบูรณ์แบบสำหรับการเกษียณอายุ นับตั้งแต่เกษียณเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้ว เขาได้จุดประกายความรักในทะเลอีกครั้ง และตอนนี้ทำงานกับ Mission to Seafarers ในเซาแธมป์ตัน เมืองท่าที่พลุกพล่านบนชายฝั่งทางใต้ของอังกฤษหลังจากออกจากโรงเรียนตอนอายุ 15 ปี เลเวลลินรับราชการในเรือฝึกและเข้าเรียนหลักสูตรวิทยาลัยเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับชีวิตการเป็นเจ้าหน้าที่ในกองทัพเรือพาณิชย์
“ฉันไม่มีสมาธิที่โรงเรียนในเวลส์จริงๆ” เลเวลลินอธิบาย
“ฉันมักจะอยู่ที่ท่าเทียบเรือเพื่อดูเรือที่กำลังมาและกำลังไป ในช่วงเย็นของผู้ปกครองที่โรงเรียน ครูใหญ่ของฉันพาแม่ไปข้างนอกและบอกเธอว่าฉันจะไม่มีวันทำประโยชน์ใดๆ จนกว่าฉันจะไปทะเล แม่ได้รับข้อความ ให้ฉันออกจากโรงเรียน และฉันก็เริ่มฝึกทะเลของฉัน” หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกงาน การเดินทางของ Llewellyn ได้พาเขาไปสู่พื้นที่ที่ยากลำบากและยากจน ซึ่งเขาบอกว่าได้เปลี่ยนชีวิตของเขา เขาตัดสินใจว่าการเรียกของเขาอยู่ในการปฏิบัติศาสนกิจ และกลายเป็นศิษยาภิบาลของคริสตจักรมิชชั่นในเซาแธมป์ตัน “เมื่อฉันเกษียณ ฉันได้เรียนรู้ว่ามีตำแหน่งงานว่างสำหรับทำงานกับนักเดินเรือ และฉันพบว่าความรักในท้องทะเลแบบเดิมๆ ของฉันยังคงอยู่” Llewellyn กล่าว แม้ในช่วงเย็นที่หนาวเย็นและเปียกชื้นในฤดูหนาว จะเห็น Llewellyn ลุกลี้ลุกลนอยู่ระหว่างขาของผู้ให้บริการคร่อมตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ ปรับขนาดแผ่นกระดาน และเจรจาต่อรองดาดฟ้าเรือบรรทุกน้ำมัน เรือบรรทุกสินค้า และเรือเดินสมุทร เขาทิ้งหนังสือพิมพ์และนิตยสารเกี่ยวกับจิตวิญญาณไว้สำหรับลูกเรือ และให้การต้อนรับลูกเรือที่มาเยี่ยมซึ่งมักจะนั่งรถมินิบัสกลับไปที่ Mission Club ของเซาแธมป์ตัน
ในอดีต Llewellyn กล่าวว่า กะลาสีเรือหลายคนมุ่งหน้าไปยังไนต์คลับและบาร์ มักเมาและจบชีวิตลงที่ย่านโคมแดง “นั่นเป็นเรื่องของอดีต” เขากล่าว “นักเดินเรือหลายคนมาจากฟิลิปปินส์ พวกเขาได้ค่าแรงต่ำและส่งเงินส่วนใหญ่กลับบ้านให้ครอบครัว ตอนนี้พวกเขาชอบมาที่งานเผยแผ่และโทรศัพท์กลับบ้านมากกว่า”
สมาชิกลูกเรือจากทั่วโลกขึ้นรถบัส “Flying Angel” ของ Llewellyn
และมุ่งหน้าไปยังสโมสรนักเดินเรือที่ตกแต่งอย่างดี ภารกิจนี้มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า “The Flying Angel” หรือ “Flying Angel Club” เพราะมีโลโก้เป็นนางฟ้าสีขาวบนพื้นหลังสีน้ำเงินกรมท่า
ชาวเวลส์คนนี้ชอบที่จะฟังมากกว่าที่จะเทศนา และเพื่อนนักเดินเรือของเขาก็มักจะเปิดใจให้เลเวลลินฟัง “พวกเขารู้ว่าฉันเป็นอนุศาสนาจารย์และปล่อยให้พวกเขาพูดเรื่องศาสนาก่อน พวกเขาทุกคนให้ความเคารพและส่วนใหญ่เรียกฉันว่า ‘พ่อ!’”
เลเวลลินกล่าวเสริมว่า “ฉันได้พูดคุยกับกะลาสีเรือที่ภรรยาทิ้งพวกเขาไป ช่วยหัวหน้าวิศวกรที่พ่อแม่เพิ่งถูกฆ่าตาย และมีส่วนสำคัญในการทำให้แม่กับลูกกะลาสีเรือที่เธอไม่ได้เจอกันนาน 19 ปีได้กลับมาพบกันอีกครั้ง”
หลังจากคืนที่ท่าเรือ กะลาสีจะถูกส่งกลับไปที่เรือของตน ภารกิจของ Llewellyn ทำให้เขายุ่งตลอดเวลาตั้งแต่พระอาทิตย์ตกดินจนถึงเวลาเที่ยงคืน
“ภารกิจต้องมาก่อน” เขากล่าวต่อ “แต่ฉันไม่เคยเอาน้ำเค็มออกจากระบบเลย มันอยู่ที่นั่นตลอดชีวิต และผ่านงานนี้ ฉันสามารถตอบสนองทั้งสองอย่างได้”
Mission to Seafarers ดำเนินการโดยคริสตจักรนิกายแองกลิคัน มีการใช้งานอยู่ในท่าเรือ 300 แห่งทั่วโลก เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2378 The Mission ซึ่งประกอบด้วยผู้คนจากหลากหลายความเชื่อ ดูแลสวัสดิภาพทางจิตวิญญาณของนักเดินเรือทุกเชื้อชาติและทุกลัทธิ’
credit : เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
